Collegium Intermarium

CENTRUM BADAŃ NAD RODZINĄ I DEMOGRAFIĄ

Rozwój państw nie ogranicza się wyłącznie do kwestii ekonomicznej – awans kulturowy i społeczny, oparty na fundamencie wzrostu demograficznego, są co najmniej równoważnymi składnikami tego procesu. Rozwój demograficzny nie jest jednak możliwy bez przywrócenia znaczenia rodzinie jako podstawowej i najważniejszej instytucji społecznej, tak jak rozumiane to było wiekami przez myślicieli tworzących podstawowe pojęcia naszej cywilizacji, jak Arystoteles czy św. Tomasz z Akwinu. Brak rozwoju demograficznego i rozpad rodziny to ogromny koszt społeczno-gospodarczy. Koszty te ponoszone są przez państwo w celu przeciwdziałania skutkom tego zjawiska (zwłaszcza w krajach, w których idea państwa opiekuńczego jest silnie rozwinięta) oraz przejawiają się w kosztach utraconych szans – atrakcyjności ludzkiej, produkcyjności, ale także inwestycyjne czy potencjału konsumpcyjnego. Upadek rodziny, podstawowej komórki społecznej, jest przede wszystkim zagrożeniem dla kulturowej, a na dłuższą metę także dla formalnej spójności i egzystencji każdego kraju jako indywidualnego, niezależnego bytu. W ramach prac Centrum Badań nad Rodziną i Demografią przeprowadzimy badania społeczno-demograficzne, a także zaproponujemy rozwiązania systemowe i prawne wspierające rodzinę zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym.

Obszary badań:

  • ekonomiczny wpływ małżeństwa i prawidłowe funkcjonowanie rodziny, z uwzględnieniem implikacji dla rynku i finansów państwa – temat ten został już podjęty w pierwszym tomie serii Raporty Collegium Intermarium – raporcie o kosztach rodziny i rozkładu małżeństwa;
  • kryzys demograficzny w kontekście religijności i sekularyzacji społeczeństw zachodnich;
  • skuteczność różnych polityk, regulacji i działań państwa w stymulowaniu wzrostu demograficznego;
  • wpływ struktury rodziny na samopoczucie i zdrowie jednostek;
  • implikacje różnych modeli wychowania dla dobrostanu jednostek i ich zdolności do radzenia sobie z trudnościami i podejmowania obowiązków dorosłości w kontekście zakładania rodziny, podejmowania pracy i zdolności kierowania państwem.

prof. Ewa Budzyńska

Dyrektor Centrum Badań nad Rodziną i Demografią

Ewa Budzyńska – dr hab., em. prof. nadzw. UŚ; psycholog i socjolog. Od 1991 r. do 2020 r. pracownik naukowy Instytutu Socjologii WNS UŚ w Katowicach. W lutym 2020 r. odeszła z Uniwersytetu Śląskiego w proteście przeciwko nietolerancji i dyskryminacji nauczycieli akademickich opozycyjnych wobec lewicowo-genderowej ideologii oraz wprowadzaniu na uczelnię ideologicznej cenzury. Zainteresowania naukowo-badawcze E. Budzyńskiej skoncentrowane na tematyce związanej: 1) z socjologią moralności (koncepcje ładu moralnego oraz postaw prospołecznych, przemiany wartości moralnych), 2) z socjologią rodziny (przemiany współczesnych rodzin oraz ich makrospołeczne i kulturowe uwarunkowania, koncepcja międzypokoleniowych więzi w rodzinie) oraz 3) z socjologią religii (przemiany religijności w społeczeństwie polskim), znalazły odzwierciedlenie w naukowych publikacjach m.in. w monografiach: „Ład moralny w zmieniającym się społeczeństwie. Socjologiczne studium wartości moralnych mieszkańców Katowic.” Katowice 2007 oraz „Międzypokoleniowe więzi w rodzinie. Studium socjologiczne rodzin polskich i słowackich”. Katowice, 2018.

BADANIA NAUKOWE

  • badania społeczne: przyczyny i koszty rozpadu rodzin; 
  • analiza porównawcza polityki rodzinnej w Ameryce Północnej, Europie i Azji; 
  • katalog dobrych praktyk polityki rodzinnej we współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych