W pierwszym, organizacyjnym okresie swej działalności, Uczelnia Collegium Intermarium zrealizowała stawiane przez sobą zadania w zakresie budowy rozpoznawalności, tworzenia międzynarodowej kadry, rozpoczęcia prac i publikacji badawczych, a przede wszystkim rekrutacji studentów studiów magisterskich i podyplomowych.
Misja i marka Collegium Intermarium stała się rozpoznawalna w środowiskach akademickich, jako ściśle powiązana z powrotem do klasycznych wzorców uniwersytetu, sprzeciwem wobec „kultury nieważnienia” i walką z politycznie poprawnymi ograniczeniami wolności akademickiej. Materiały prasowe i depesze o Collegium Intermarium zamieściły m.in. Associated Press, Reuters, New York Post, Washington Post, Newsweek (USA), Corriere della Sera. Wśród gości wydarzeń akademickich Uczelni byli publicyści, liderzy i naukowcy z całej przestrzeni akademickiej świata cywilizacji europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Międzymorza, w tym: Václav Klaus, Sohrab Amari, Gladden Pappin, Adrian Vermeule, Marion Maréchal, Stjepo Bartulica, Balázs Orbán, Józef Zych, Stephen Baskerville, Andrzej Zbyertowicz, Alejandro Chafuen, Sviatoslav Yurash, Tamás Sulyok, Chantal Delsol, David Engels, Andreas Kinneging, John O’Sullivan, Marek Jan Chodakiewicz, Francisco Javier Borrego Borrego, Jan Majchrowski, Miklós Szánthó, István Kovács, Uchenna Ekwo, Rod Dreher. Wydarzenia naukowe inicjujące działalność akademicką Collegium Intermarium otrzymały patronaty honorowe Wicepremiera i Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Ministra Edukacji i Nauki, Ministra Sprawiedliwości, Ministra Rodziny i Polityki Społecznej, Ministra Rolnictwa.
Zainicjowano prace w czterech centrach badawczych Collegium Intermarium: Centrum Badań nad Integracją Europejską, Centrum Badań nad Rodziną i Demografią, Centrum Badań nad Wolną i Suwerenną Gospodarką. Pierwszymi owocami tych prac był raport „Koszty rozpadu rodzin i małżeństwa w Polsce” oraz raport „Pomiędzy Europą narodów a superpaństwem. Doktrynalne, prawne i ekonomiczne aspekty projektu »głębszej integracji« w Unii Europejskiej”.
Przeprowadzona kampania informacyjna oraz spójna budowa marki nowej Uczelni pozwoliły na przekroczenie zakładanego zainteresowania pierwszą rekrutacją na studia podyplomowe Collegium Intermarium, które rozpoczyna 120 studentów. Zgodnie z założeniami, mniejsza grupa studentów jednolitych prawniczych studiów magisterskich rozpoczęła już autorski i międzynarodowy profil zajęć oraz zostaje wdrożona w program tutoringu z udziałem wykładowców uczelni.
Stosownie do wieloletnich założeń rozwojowych Collegium Intermarium, po pierwszej fazie organizacyjnej, Rada Fundatorów Założyciela Uczelni jednogłośnie powołała do Zarządu Założyciela dra Bartosza Lewandowskiego, który jednocześnie został rekomendowany do objęcia stanowiska rektora w kolejnej kadencji. Prezesem Zarządu wybrany został jednogłośnie adw. Jerzy Kwaśniewski, Przewodniczący Rady Fundatorów. Prezydentem uczelni, odpowiedzialnym za gospodarczą stronę projektu Uczelni Collegium Intermarium pozostaje niezmiennie Jakub Rożek.
– Przed nami czas systematycznej pracy ze studentami studiów prawniczych magisterskich oraz krajowymi i zagranicznymi studentami podyplomowymi, którzy wraz z kadrą akademicką przystąpili do budowania tożsamości Collegium Intermarium jako przestrzeni wolności akademickiej, miejsca powrotu do najwyższych standardów naukowych i kuźni elit Międzymorza. To ich opinia o nas oraz ich świadectwo profesjonalizmu w pracy zawodowej i społecznej naszego regionu będzie odtąd najwyższą rekomendacją podjęcia studiów lub współpracy akademickiej z Collegium Intermarium – dodaje dr Bartosz Lewandowski, p.o. rektora Collegium Intermarium.
Prof. CI, dr Bartosz Lewandowski jest Dziekanem Wydziału Prawa Collegium Intermarium, adwokatem, absolwentem studiów prawniczych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2013-2014 odbył aplikację ogólną w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. W latach 2014-2016 odbył aplikację adwokacką przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie. Prowadził działalność naukową i dydaktyczną na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Autor publikacji z zakresu prawa karnego materialnego i procesowego, historii prawa oraz teorii i filozofii prawa, publikowanych w prestiżowych ogólnopolskich oraz międzynarodowych periodykach naukowych. Autor monografii „Sąd Konstytucyjny Czechosłowacji w latach 1920-1939” (Warszawa 2020, Wydawnictwo Trybunału Konstytucyjnego), pod jego redakcją wydano także książkę „Pozycja i rola biegłego w polskim systemie prawnym” (Warszawa 2016). Od 2017 roku Dyrektor Centrum Interwencji Procesowej Instytutu na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris.
